-
1 gra
сущ.• действие• забава• игра* * *♀, мн. Р. gier игра;mistrzowska \gra мастерская игра; \gra о (na) pieniądze игра на деньги;
dom gry игорный дом;\gra na fortepianie игра на фортепьяно (рояле); \gra słów игра слов;
● prowadzić podwójną grę вести двойную игру;wchodzić w grę иметь значение, играть роль;\gra nie warta świeczki погов. игра не стоит свеч
* * *ж, мн Р gierигра́mistrzowska gra — ма́стерская игра́
dom gry — иго́рный дом
gra na fortepianie — игра́ на фортепья́но (роя́ле)
- wchodzić w gręgra słów — игра́ слов
- gra nie warta świeczki
См. также в других словарях:
gra — ż IV, CMs. grze; lm D. gier 1. «zabawa towarzyska prowadzona według pewnych zasad, niekiedy połączona z hazardem, granie; w sporcie: rozgrywka prowadzona między zawodnikami lub zespołami według zasad określonych regulaminem danej dyscypliny;… … Słownik języka polskiego
pianistyka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc, pianistykayce, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} artystyczna gra na fortepianie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poświęcać się pianistyce. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mistrzowski — mistrzowskiscy «dotyczący mistrza, mistrzostwa; niezrównany, doskonały, kunsztowny, artystyczny» Dyplom, kurs, egzamin mistrzowski. Narada mistrzowska w fabryce. Kariera mistrzowska. Mecz, wyczyn mistrzowski. Mistrzowska gra na fortepianie. po… … Słownik języka polskiego
grać — ndk I, gram, grasz, grają, graj, grał, grany 1. «brać udział w grach towarzyskich, sportowych lub hazardowych» Grać w berka, w chowanego, w ciuciubabkę, w kotka i myszkę. Grać w bilard, w domino, w loteryjkę, w warcaby. Grać w koszykówkę, w… … Słownik języka polskiego
przegrać — dk I, przegraćam, przegraćasz, przegraćają, przegraćaj, przegraćał, przegraćany przegrywać ndk I, przegraćam, przegraćasz, przegraćają, przegraćaj, przegraćał, przegraćany 1. «zostać pokonanym w grze, w walce sportowej itp.; stracić to, o co była … Słownik języka polskiego
zagrać — dk I, zagraćgram, zagraćgrasz, zagraćgrają, zagraćgraj, zagraćgrał, zagraćgrany 1. «wykonać jakiś utwór na instrumencie muzycznym (lub na instrumentach muzycznych); o instrumentach muzycznych: wydać dźwięki, zabrzmieć» Zagrać walca, mazurka,… … Słownik języka polskiego